De straten van Havana – Zoë Brân1 min read

Schrijfster Zoë Brân ging een paar weken naar Cuba, ontmoette een aantal inwoners en schreef daarover. Dat is in een notendop het boek. De achtergrondinformatie over de geschiedenis en cultuur van het eiland gaat niet verder dan wat je in de Lonely Planet of op Wikipedia kunt lezen. Het boek blijft dus tamelijk oppervlakkig en haalt het daarom in de verste verten niet bij een gelaagd werk als At the Tomb of the Inflatable Pig van John Gimlette.

De kritiek en klachten die Zoë Brân noteert uit de mond van inwoners zijn herkenbaar. Ik sprak zelf ook met Cubanen tijdens mijn verblijf en er zijn maar weinig mensen die in het 57e jaar van de revolutie niet snakken naar westerse vrijheid, welvaart en consumptie. Het is dan wel handig als je Spaans spreekt. Brân leerde de taal naar eigen zeggen in de eerste twee weken van haar verblijf in Havana van Antonia, een 68-jarige dame die toch niets om handen heeft. Eerlijk gezegd lijkt het me een beetje ongeloofwaardig dat je deze taal in zo’n korte tijd leert om daarna in staat te zijn diepzinnige gesprekken te voeren.

De Nederlandse titel, De straten van Havana, is misschien een beetje misleidend, want de schrijfster maakt een rondreis en het gaat eigenlijk maar weinig over de hoofdstad. Een slecht boek is het niet, maar meer dan twee sterren kan ik er niet aan geven.